Op 25 januari gaat het International Film Festival Rotterdam (IFFR) van start met de openingsfilm Head south. Tijd om vooruit te blikken met enkele veelbelovende titels. Van films over beroemde psychoanalisten en dove fotografen tot geoliede worstelaars, koraalsmokkelaars en camera’s zonder regisseur. Deze zeven films beloven veel goeds.
‘The zone of interest’ van Jonathan Glazer
Jonathan Glazer kennen we van Under her skin — dit keer waagt de Brit zich aan de verfilming van een boek van de vorig jaar overleden schrijver Martin Amis – over Auschwitz-commandant Rudolf Höss.
Bijzonder aan de film schijnt de cinematografische benadering te zijn: de regisseur heeft camera’s in de kamers van een huis opgehangen en volgt op die manier het spel van de acteurs. Een van die acteurs is Sandra Hüller, die er alvast een goed jaar heeft opzitten met het veelbesproken Anatomie d’une chute.
‘Moses’ van Jenni en Lauri Lutha
Nog een bijzondere boekverfilming: De man Mozes en de monotheïstische religie van de wereldberoemde psychoanalist Sigmund Freud ligt ten grondslag aan experimentele film van het Finse duo Jenni en Lauri Lutha.
Spoken word, performance, film, theater — alles schijnt samen te komen in deze film, die meedingt naar de Tiger Award van 2024.
‘Rei’ van Tanaka Toshihiko
De verre van zorgeloze dertiger Matushita Hikari ontmoet in de bergen van Hokkaido een dove landschapsfotograaf. Samen onderzoeken ze de wereld om hen heen.
Wat deze drie uur-durende Japanse epos zo bijzonder maakt is dat het niet alleen een regiedebuut is, maar dat regisseur Tanaka Toshihiko het ook zelf produceerde, monteerde en er samen met een cast van niet-professionele acteurs in speelt. Ook een (grote) kanshebber voor de Tiger Award.
‘The beast’ van Bertrand Bonello
De tiende langspeler van Bertrand Bonello is een sciencefictionepos met Léa Seydoux in een soort van driedubbelrol — we volgen drie levens van dezelfde vrouw in 1910, 2014 en 2044. In de communicatie omtrent de film wordt de term “melodrama” gehanteerd, onironisch en schuimbekkend. Gebaseerd op een kortverhaal van Henry James, dus er valt genoeg “echt” te griezelen.
‘Dream team’ van Lev Kalman en Whitney Horn
Mexico, jaren 1990. Een murder mysterie onder koraalsmokkelaars. Plato en het paranormale. Wijnproeverijen en basketbal. Synths van John Atkinson en Excepter. Zestien millimeter-beelden. Lev Kalman en Whitney Horn (bekenden bij IFFR) laten je al smullen voordat de zaallichten gedoofd zijn. Onderdeel van het Harbour-programma.
‘How to have sex’ van Molly Manning Walker
De debuutfilm van Molly Manning Walker won tijdens Cannes 2023 de Un Certain Regard-award. In ruim anderhalf uur volgen we drie vriendinnen tijdens een feestvakantie op Kreta. Tara is naarstig op zoek naar haar ontmaagding.
Klinkt als een sekskomedie uit de vroege jaren nul? Dan vergeet je dat Manning Walker voor het jonge vrouwelijke perspectief kiest en veel vragen oproept rondom het thema consent.
‘The iron claw’ van Sean Durkin
Of het nu in chefs-outfit was of in een lichtelijk naar beneden getrokken Calvin Klein-boxershort: Jeremy Allen White heeft nogal een jaar gehad. In deze film van Sean Durkin over een worstelfamilie schittert de Amerikaan naast Zac Efron.
Tip: kijk nog niet naar de trailer. Het is er zo eentje die de hele film laat zien. Niet dat spoilers zo verschrikkelijk zijn – voor het verhaal alleen kijk je toch geen films? – maar toch: als je het kunt laten, waarom niet.
De 53e editie van IFFR gaat van 25 januari tot 4 februari door.
Lees je onze interviews, recensies en artikels graag? Waarom ons niet steunen voor €5, €10, €25 of €50? Schrijf je hier in op onze wekelijkse nieuwsbrief.