Voor The Batman haalde Matt Reeves de mosterd bij David Fincher. Het lukt hem evenwel niet de dreiging van diens films te evenaren. Dat hoeft ook niet: hij heeft immers Batman, gespeeld door Robert Pattinson.
Batman is terug, en dat na de speelse verfilmingen van Tim Burton met Micheal Keaton, de veelgeprezen Nolan-trilogie met Christian Bale en de sporadische bezoekjes van Ben Affleck aan de DC-universum. Nu is het de beurt aan Matt Reeves (Dawn of the planet of the apes en War for the planet of the apes ) en Robert Pattinson. Zij geven aan de nieuwe incarnatie van de caped crusader een zweem van melancholie en zelfvernietiging.
Terwijl Christian Bale nog wakker werd met push-ups en Europese modellen, schrijft de Bruce Wayne van Reeves in een dagboek en rijdt motor over begraafplaatsen - op de achtergrond klinkt Nirvana’s Something in the way. Die ontmaskering van mannelijkheid, gecombineerd het gegeven dat deze Batman nog wat jong en onevenwichtig is — hij maakt opvallend veel fouten — voelt modern en verfrissend.
Verlosser
Aan het begin van The Batman is Battinson al twee jaar ‘in dienst’ en kunnen we gelukkig meteen van start — geen vallende parels — met het mysterie omtrent een reeks moorden in Gotham. Dader is de Riddler (een sterke Paul Dano), die de stad wil verlossen van haar corrupte en geprivilegieerde hogere klassen.
Eindelijk mag Batman dus een detective zijn: samen met hoofdcommissaris Gordon (Jeffrey Wright) staat hij het grootst gedeelte van de film over plaatsen delict gebogen om grommend raadsels op te lossen. Dat Matt Reeves wat mosterd bij David Fincher heeft gehaald — zeg gerust een hele mosterdwinkel — blijkt uit de Seven-achtige moorden en de Zodiac-achtige gecodeerde brieven. Het lukt Reeves niet helemaal de dreiging van die films te evenaren, maar dat hoeft ook niet, want deze film heeft Batman.
De andere personages komen geloofwaardig over en gaan meteen op in het plot, zonder dat ze elk afzonderlijk een origin story nodig hebben.
In de drie uur durende film komen we naast de Riddler ook Catwoman (Zoë Kravitz) en de Penguin (Colin Farrell) tegen. Tussen Kravitz en Pattinson heerst een geloofwaardige aantrekkingskracht en een onherkenbare Colin Farrell zorgt voor wat spaarzame geestigheden. Ook John Turturro doet zijn werk goed als maffiabaas Carmine Falcone. De personages komen geloofwaardig over en gaan meteen op in het plot, zonder dat ze elk afzonderlijk een origin story nodig hebben.
Een glansrol is er voor componist Michael Giacchino, die met een nieuw, Imperial March-achtig Batmanthema — en bijvoorbeeld een Ave Maria in mineur — een sfeervolle, episch-gotische soundtrack heeft opgeleverd.
Passend cartoonesk
Een Batman is vaak zo goed als zijn Gotham. De door Dune-cinematograaf Greg Fraser geschoten stad is weer onlosmakelijk verbonden met de ontwikkeling van onze gemaskerde held: deze plek voelt werelds genoeg om herkenbaar te blijven, maar is passend cartoonesk in haar corruptie. Waar in het begin van de film Bruce Wayne het masker is en Batman de mens — zo verzwolgen wordt het personage door zijn rechtvaardigheidsdwang — zien we op het eind dat er hoop is voor zelfs de meest verloren stad en de zielen die daar wonen.
Halverwege verschijnt onze held nog uit een zee van vlammen; in de derde akte baant hij zich een weg door het water. Gedoopt, herboren, klaar om voorbij zijn eigen wraakgevoelens naar anderen om te zien.
The Batman is een spannende blockbuster die zowel zichzelf als het publiek serieus neemt. En dat voelt goed.
De duurtijd is misschien niet helemaal verdiend en de derde akte is een beetje 'derde-akterig', maar Matt Reeves en Robert Pattinson hebben een Batman gecreëerd die tegelijkertijd verfrissend en trouw aan het bronmateriaal is. We zien een intelligente en kwetsbare Bruce Wayne, meer Conor Oberst dan Conor McGregor, die zoekt naar hoe hij zich tot zijn stad en verleden moet verhouden.
Misschien nog belangrijker is dat we te maken hebben met een superheldenfilm die zich niet bekommert om het uitbouwen van een groter universum, meme-materiaal of knipogen naar het verleden (al kan dat natuurlijk ook ontzettend vermakelijk zijn). The Batman is bovenal een spannende blockbuster die zowel zichzelf als het publiek serieus neemt. En dat voelt goed.
'The Batman' speelt sinds 2 maart 2022 in de Belgische bioscopen en kwam op 3 maart 2022 in de Nederlandse zalen.
Genoten van dit artikel? Neem een jaarabonnement op Humbug en ontvang elk kwartaal een oogstrelend magazine in je bus. Zo maak je meteen ook onafhankelijke filmjournalistiek mogelijk.