In ons allerlaatste printnummer richten we de schijnwerpers op één bijzondere gast: Tilda Swinton. Omdat de grensdoorbrekende Oscarwinnares voor ons perfect belichaamt wat cinema is, of kan zijn. In ons exclusief interview met haar (!) ontdek je wat we daar allemaal mee bedoelen.
The end. Zo heet de postapocalyptische musical waarin Tilda Swinton ergens in 2024 te zien zal zijn. Het zal gaan over de laatste familie op aarde die (al dansend en zingend?) het einde van de wereld tegemoet treedt.
Niet enkel is het de eerste fictiefilm van The act of killing-documentairefilmer Joshua Oppenheimer, het is ook Swintons honderdste acting credit – en dan telt de populaire filmdatabase IMDb haar dubbelrollen in onder andere Suspiria en The eternal daughter slechts één keer. Honderd keer Tilda. Dat is honderd keer iets anders. Honderd keer verrast worden. Honderd keer verwonderd zijn. Honderd keer ontdekken wat cinema is, of kan zijn.
‘Swinton is voor ons een artiest die perfect belichaamt wat cinema kan zijn: veelzijdig, artistiek, commercieel, vermakelijk, gepassioneerd, ongrijpbaar, hilarisch, dramatisch en wonderbaarlijk (om er enkele te noemen).’
Toen we ergens voor de zomervakantie in 2023 de eerste keer samen zaten over deze jubileumuitgave wisten we dan ook meteen dat de Britse Oscarwinnares het thema van ons tiende nummer moest worden.
Uit het verslag van die vergadering: ‘Swinton is voor ons een artiest die perfect belichaamt wat cinema kan zijn: veelzijdig, artistiek, commercieel, vermakelijk, gepassioneerd, ongrijpbaar, hilarisch, dramatisch en wonderbaarlijk (om er enkele te noemen). Een Swinton-special is ideaal om onze liefde voor gedurfde, compromisloze en gepassioneerde cinema te uiten.’
Ciné-nerd
In dit nummer kijken we daarom door het ongelooflijk veelzijdige werk van Swinton naar film – om zo te ontdekken waarom juist zij onze (en jullie?) liefde voor film symboliseert.
Daarom lees je verder wat excentrieke kunstenaars zo onweerstaanbaar maakt, hoe Swinton tot queer-icoon uitgroeide, waarom ze de gedroomde fetisjacteur is van bijna al de smaakmakers van hedendaagse film (of hoe noem je Wes Anderson, Jim Jarmusch, Luca Guadagnino, Bong Joon-ho, Joanna Hogg en Derek Jarman anders?) en hoe ze de brug slaat tussen onafhankelijke parels als Apichatpong Weeresathakuls Memoria en blockbusters als The Avengers.
Nog een reden waarom Swinton perfect onze liefde voor film belichaamt? Ze is een zelfverklaarde ‘ciné-nerd’. Niet alleen speelt ze in cinema, ze ademt het ook. Dat wordt duidelijk als je Swintons top 10 voor filmblad Sight and Sound bekijkt. In plaats van films te bespreken waarin Swinton speelt, houden we daarom haar lievelingsfilms zoals Pickpocket tegen het licht.
Exclusief interview
‘Is een interview met Tilda Swinton te ambitieus’, vroeg kernredacteur Johannes zich tijdens die eerder vernoemde vergadering af. ‘In het waarschijnlijke geval dat het niet lukt, schrijf ik wel iets over de zoektocht naar de ongrijpbare actrice die teruggetrokken leeft in Schotland.’ Wist hij veel dat hij daags na de 63e verjaardag van Swinton in een bijzonder genereus gesprek verwikkeld zou raken met haar.
Tien nummers lang proefden we van films zoals Tilda dat doet: als een cake with very fine frosting.
‘Cinema is voor mij als een taart met een fijne glazuurlaag’, bekende ze bij wijze van afscheid. ‘Ik bewaar het voor speciale gelegenheden.’ Misschien is The end daarom wel een passende film voor dit speciale nummer. Niet enkel omdat deze film ervoor zorgde dat we op zoek wilden gaan naar al die ‘100 gezichten van Tilda Swinton’. Ook omdat het ‘het einde’ is voor ons printmagazine.
Tien nummers lang proefden we van films zoals Tilda dat doet: als een cake with very fine frosting. En die heerlijke ervaring deelden we op een manier die daar alle eer aan deed: in een mooi verzorgd filmmagazine. Wegens een gebrek aan (vrije) tijd en geld komt daar nu een einde aan.
Lees dit laatste nummer als een onvoorwaardelijke ode aan cinema. Als een liefdesbrief aan compromisloze kunstenaars zoals Tilda Swinton. En ook als een lofzang op lezers zoals u, die een vrijwillig initiatief als Humbug mee mogelijk maken.
Voor u deden we het, voor u gaan we door(*).
Ontdek het allemaal zelf in ons tiende nummer. Pik een exemplaar op bij een van de vele verkooppunten. Of koop het in onze webshop. Wie eerdere nummers miste, kan die ook nabestellen (zolang de voorraad strekt).
Werkten mee aan dit nummer:
Kernredactie: Ruben Aerts, Johannes De Breuker, Emma Geets, Fien Meynendonckx, Hanne Schelstraete.
Vormgeving: Doublebill.design
Redacteurs: Robin Broos, Katrijn Bekers, Atalya De Cock, Ben De Smet, Sam De Wilde, Doreen Hendrikx, Thomas Heerma van Voss, Andreas Ilegems, Robin Kramer, Omar Larabi, Amra Nurkovic, Baptiste Painblanc, Shalini Van den Langenbergh, Jimmy Van der Velde, Anneleen van Kuyck, Lennart Soberon, Remo Verdickt, Cisse Wyn.
Illustratoren: Lisa de Vriese, Studio Knets (cover), Kaat Mondelaers, Ellen Vanhoutte, Jan Willemse, Jeroen Los, Amber Geyselings, Robin Maenhout
(*)We bekijken hoe we filmkritiek en illustratie in Vlaanderen en Nederland alsnog kunnen blijven versterken. Je kan ons hierbij steunen door je in te schrijven op onze nieuwsbrief, onze journalistiek te lezen/delen/kopen en onze sociale media te volgen. Je kan ons ook steunen voor €5, €10, €25 of €50.