Met zijn cynische meesterwerkjes The big short en Vice fileerde Adam McKay Amerika’s diepgeworteld corruptief financieel en politiek systeem. In Don’t look up kijkt de progressieve cineast nu vol ongeloof toe hoe de wereld apathisch het einde van de wereld afwacht.
Na enkele Will Ferrell-komedies als Anchorman (2004) en Step brothers (2008) besefte Adam McKay dat hij zijn komisch talent ook anders kon inzetten. Bijzonder succesvol, zo bleek uit zijn met Oscars en Bafta’s overladen komische drama’s The big short (2015) en Vice (2018). In zijn nieuwste film Don’t look up gaat de Amerikaan nog een stapje verder door de draak te steken met zowat alles waar het in onze armageddon-maatschappij om draait. En niet in het minst met de apocalyptische gevolgen van de precaire klimaatverandering.
Planeet-killer
Zijn in catastrofe gedrenkte scenario liegt er alvast niet om. Op een dag ontdekken stagiair-astronoom Kate Dibiasky (Jennifer Lawrence) en professor Randall Mindy (Leonardo DiCaprio) een kolossale komeet in het zonnestelsel die een vervaarlijke koers zet richting aarde. Nieuwsgierig berekent het sterrenduo wanneer de meteoriet zal inslaan en wat de impact zou zijn. Hun conclusie? De inslag zal over zes maanden plaatsvinden en de aarde totaal vernietigen. Het einde van de mensheid is nabij.
Don’t look up is een einde-van-de-wereldkomedie die het apathische politiek en commercieel geile beleid scherp doorlicht.
Terwijl zij wit wegtrekken van angst, hebben anderen geen oren naar de schokkende ontdekking van een planeet-killer. Zeker Janie Orlean (Meryl Streep) niet, de trumpiaanse president die meer met zichzelf bezig is en met haar seksuele escapades dan met Amerika. Onder aanmoediging van haar stafchef en regeringsadviseur is ze duidelijk meer geïnteresseerd in een commerciële exploitatie van de grondstoffen van de meteoriet, die op een slordige 140 miljard dollar worden geschat.
Misnoegd beslissen de astronomen om dan maar zelf hun verantwoordelijkheid te nemen. Ze vangen een mediatour aan met als doel de wereldbevolking te verwittigen van het lot dat hen boven het hoofd hangt. Onvoorstelbaar maar waar: niemand schijnt ook maar een spaander te geven om het einde van de wereld.
Accurate doemklucht
Herkenbaar? McKay doet er weinig aan om de parallellen met onze huidige afwachtende houding tegenover de klimaatcrisis te verhullen. Don’t look up is een angstaanjagende en hilarische einde-van-de-wereldkomedie die het apathische politiek en commercieel geile beleid scherp doorlicht. Het is een cynische vivisectie van de fatalistische condition humaine die bij velen in zwang is. Het is zelfs een onheilspellende maar briljante kruising van Stanley Kubricks Dr Strangelove (1964), Sidney Lumets Network (1976) en Lars Von Triers Melancholia (2011).
Het scenario van deze doemklucht – geschreven vóór de coronapandemie – is uitstekend, de dialogen zijn waanzinnig grappig, de boodschap onmiskenbaar en de regie bevlogen. Bovendien zorgen de goed getimede smash-cuts van meester-monteur Hank Corwin (The tree of life, The big short en Vice) voor extra meerwaarde.
Don’t look up is een van de beste en meest intelligente komedies van het jaar.
McKay kan met Leonardo DiCaprio, Jennifer Lawrence, Cate Blanchett, Meryl Streep, Mark Rylance, Timothée Chalamet en Jonah Hill op een geweldige ensemblecast rekenen. DiCaprio is verbluffend als de verkrampte, introverte en verbaal stugge professor – zeker als hij zich uit een gênante driehoeksverhouding probeert te manoeuvreren.
De ster wordt hierbij uitmuntend geflankeerd door Cate Blanchett, die als de exuberante talkshowhost Brie Evantee een knappe persiflage van MSNBC's Morning Joe-presentatrice Mika Brzezinski neerzet. Ook Ariana Grande’s cameo als zelfingenomen en opzichtige celebrity is verrukkelijk.
Het maakt Don’t look up tot een van de beste en meest intelligente komedies van het jaar. Tip: verlaat de bioscoop pas na de eindgeneriek!
---
'Don't look up' nu in de Belgische en Nederlandse bioscopen. Vanaf 24 december 2021 is Adam McKay's film ook via Netflix te bekijken.
Genoten van dit artikel? Neem een jaarabonnement op Humbug en ontvang elk kwartaal een oogstrelend magazine in je bus. Zo maak je meteen ook onafhankelijke filmjournalistiek mogelijk.