In Finch is Tom Hanks een robotingenieur wiens dagen geteld zijn. Het verhaal kon alle kanten opgaan, maar het kiest uitgerekend voor de meest mierzoete, minste humoristische afslag.
Herejezus, Tom Hanks! Die man kan alles. Aanpappen met zeemeerminnen (Splash), ruimteschepen repareren (Apollo 13), geallieerde invasies leiden (Saving Private Ryan) en palaveren met piraten (Captain Philips). Nu, dat is misschien niet Hanks zelf, het zijn eerder zijn personages op het witte doek. Maar laat ons vooral geen haren kloven, de man schermutselt ongetwijfeld als de allerbeste.
Wanneer Apple Tv+ dan met veel poeha het post-apocalyptische drama Finch aankondigt met hem in de hoofdrol, zit je gebeiteld voor 115 minuten kwaliteit, spanning en avontuur. Toch?
Killer robot-film? Nee. Horrorfilm met kannibalistische sektes? Nope. Mierzoete roadmovie met weinig humor? Bingo!
Het verhaal: vijftien jaar is verstreken sinds een zonnevlam de ozonlaag vernietigde en de aarde veranderde in een grotendeels onbewoonbare woestenij, verschroeid door ultraviolette straling en getekend door extreme weersomstandigheden. De zon als boosdoener, het is een welkome afwisseling na de recente plaag pandemiefilms.
Een androïde genaamd Jeff
Ene Finch Weinberg (de rol van Hanks), robotingenieur en een van de weinige overlevenden, woont met zijn hond Goodyear en een robothelper Dewey in een ondergronds laboratorium. Hij verlaat het labo alleen om voorraden te zoeken en spendeert zijn tijd aan het bouwen van een androïde, genaamd Jeff. Die moet zorgen voor zijn hond wanneer Finch het loodje legt. De tijd raakt namelijk op voor de aimabele ingenieur – weinig subtiel aangegeven in de film door een constante doodsreutel en het ophoesten van bloed.
Killer robot-film? Nee. Horrorfilm met kannibalistische sektes? Nope. Mierzoete roadmovie met weinig humor? Bingo!
Regisseur Miguel Sapochnik en scenaristen Craig Luck en Ivor Powell hadden alle elementen in handen om een pareltje af te leveren, maar die hoop smelt al snel als sneeuw voor de zonnevlam.
Aan de indrukwekkende crew zal het niet gelegen hebben: Sapochnik werkte voordien aan de HBO-reeks Games of Thrones en coscenarist Powell was producent bij de Ridley Scott-klassiekers Blade Runner en Alien. Wie goed kijkt naar de credits ziet ook Robert - Back to the future - Zemeckis opduiken, en zelfs onze bekroonde, reeds lang uitgeweken landgenoot Jo Willems (bekend van The hunger games) onder meer werkte als cameraman mee aan de film.
Meer hoop, minder plot
Universal Pictures wou Finch – toen nog BIOS genaamd – reeds uitbrengen in oktober 2020, maar daar stak – oh, ironie – een wereldwijde apocalyptische plaag dus een stokje voor. Universal verkocht de film aan Apple en het scenario onderging de nodige revisies. Meer hoop, minder plot.
Het resultaat? Een roadmovie dus. Wanneer een zware storm Finch verplicht om de veiligheid van zijn labo te verlaten, trekt hij er samen met zijn twee robots, hond en mobilhome op uit om een nieuwe schuilplaats te zoeken. Een coming of age-trip voor robot Jeff, die niet alleen een kampeerwagen vol hondenvoer meekrijgt maar ook een rist levenslessen.
Die levenslessen omvatten twee dingen: ga niet in de zon, want dan ga je dood. Ga niet in de schaduw, want daar verschuilen zich slechte mensen die je gaan doden.
In Cast away wist Hanks twintig jaar geleden het publiek meer dan twee uur aan het scherm gekluisterd te houden door te praten met een volleybal. Hier spreekt het alternatief jammer genoeg terug.
Waar je ziet dat Hanks zijn uiterste best doet om de film naar een hoger niveau te tillen, is het een maat voor niets. Het merendeel van de scènes zit vol acties die nergens toe leiden: het ontvluchten van een zandstorm, een achtervolging door een mysterieuze zwarte wagen, een bezoek aan een diner. Elke keer lijkt het alsof een verhaallijn aangekaart wordt, maar gebeurt er niks en tuft de mobilhome verder.
In Cast away wist Hanks twintig jaar geleden het publiek meer dan twee uur aan het scherm gekluisterd te houden door te praten met een volleybal. Hier spreekt het alternatief jammer genoeg terug. Robot Jeff, die de hele film lang als een Pinokkio over het scherm stuitert, blijkt tenenkrullend irritant. Het is bijzonder moeilijk om ook maar een greintje empathie te voelen voor die hoop metaal.
Herejezus, wat een flutfilm. Tom Hanks kan alles, maar deze film redden kan hij niet.
'Finch' is nu te bekijken via Apple Tv+.
Genoten van dit artikel? Neem een jaarabonnement op Humbug en ontvang elk kwartaal een oogstrelend magazine in je bus. Zo maak je meteen ook onafhankelijke filmjournalistiek mogelijk.