Na een wat ingehouden editie vorig jaar neemt het festival opnieuw zijn vertrouwde vorm aan. Volg hier het festivalparcours van Dieter Vanden Bossche, die voor Humbug het Film Fest Gent-programma doorlicht.
‘France’ (regie: Bruno Dumont)
In France kruipt Léa Seydoux in de huid van een zelfingenomen tv-anker dat zich als een diva door het nieuwslandschap beweegt, maar van haar privéleven een potje heeft gemaakt. Wanneer de beroemdheid een aanrijding veroorzaakt, dreigt het accident haar imago te beschadigen.
De cynische ondertoon van deze geforceerde tragikomedie is – op zijn zachtst gezegd – ongelukkig gekozen. We hebben er bovendien het raden naar welke richting Bruno Dumont met zijn film precies uit wil gaan: is het zijn doel om kritiek te uiten, het juist voor journalisten op te nemen, of hen voor schut te zetten? Of is dit gewoon één grote, slecht getimede grap?
Zelfs na iets meer dan twee uur zijn we er eigenlijk nog niet uit of we France überhaupt wel au sérieux kunnen nemen.
Ontdek hier wanneer de film tijdens het filmfestival van Gent speelt.
‘Les Olympiades’ (regie: Jacques Audiard)
Jacques Audiard werpt een frisse blik op een generatie van jongvolwassenen, die te kampen hebben met twijfels en onzekerheden. De relatieperikelen van de millennials spelen in en rond een nieuwbouwwijk, gelegen in het 13e arrondissement van Parijs. De verschillende verhaallijnen krijgen rijkelijk laat meer diepgang en betekenis.
De regisseur van Un prophète en Gouden Palm-winnaar Dheepan probeert seks en liefde te doorgronden, en baseerde Les Olympiades op drie graphic novels, die hij samen met Léa Mysius en Céline Sciamma tot een scenario bewerkte. De suggestieve zwart-wit fotografie is van Paul Guilhaume.
Ontdek hier wanneer de film tijdens het filmfestival van Gent speelt.
‘La ruche’ (regie: Christophe Hermans)
De Waalse cineast Christophe Hermans heeft een achtergrond als documentairemaker en haalde de mosterd voor zijn eerste langspeelfilm bij de gelijknamige roman van Arthur Loustalot.
Ludivine Sagnier vertolkt een alleenstaande vrouw met een bipolaire stoornis, die het niet langer kan bolwerken om voor haar drie puberdochters te zorgen en de pedalen verliest. Nagenoeg alles speelt in de benepen ruimte van hun sjofel appartement, waar de gemoederen hoog oplaaien.
Hoewel de film niet gevrijwaard blijft van enkele onvolmaaktheden en de miserie hier en daar nogal aangedikt wordt, kan je niet ongevoelig blijven voor wat de kinderen door toedoen van hun moeder allemaal te verwerken krijgen. Bovenal zijn het de drie meisjes – waaronder Sagnier’s eigenste dochter Bonnie Duvauchelle – die met hun levensecht acteerspel La ruche naar een hoger niveau weten te tillen.
Ontdek hier wanneer de film tijdens het filmfestival van Gent speelt.
‘A Chiara’ (regie: Jonas Carpignano)
A Chiara ligt sterk in het verlengde van A Ciambra (2017), de vorige film van Jonas Carpignano, waarin de regisseur de handelingen van een zigeunerjongen in kaart bracht die door een gebrek aan kansen in een doodlopend straatje van criminaliteit verzeild raakte.
Ditmaal is een vijftienjarig meisje (ontwapenend neergezet door Swamy Rotolo) uit het kustplaatsje Gioia Tauro spilfiguur van het verhaal. We zien hoe de wereld van de tiener in elkaar stort wanneer blijkt dat haar vader een dubbelleven leidt en nauwe banden onderhoudt met de maffia.
Met veel inlevingsvermogen en authenticiteit registreert de camera van Tim Curtin het doen en laten van het meisje, zonder dat een déjà vu-gevoel ons overvalt. Carpignano neemt eerst uitgebreid de tijd om de verhoudingen tussen de personages te verbeelden, om de film daarna op scherp te stellen.
Ontdek hier wanneer de film tijdens het filmfestival van Gent speelt.
‘Apples’ (regie: Christos Nikou)
In de merkwaardige zwarte komedie Apples verspreidt een mysterieuze ziekte die het geheugen aantast zich over de Griekse hoofdstad. Een van de slachtoffers is een man van middelbare leeftijd die vervolgens wordt uitgenodigd om deel te nemen aan een recovery programma, dat hem moet helpen een nieuw leven op te bouwen.
Debuterend regisseur Christos Nikou schopt het met Apples meteen tot in de felbegeerde competitie van Film Fest Gent. Hij was in het verleden second unit director van Yorgos Lanthimos (The favourite) en deelt zichtbaar zijn fascinatie voor surrealistische taferelen en kurkdroge humor – die ook hier vaak met een uitgestreken gezicht geserveerd wordt.
De film vertrekt vanuit een leuk idee, dat aanvankelijk met veel creativiteit behandeld wordt, maar waarvan de mogelijkheden niet rekbaar blijven en vrij snel zijn uitgeput.
Ontdek hier wanneer de film tijdens het filmfestival van Gent speelt.
‘Hit the road’ (regie: Panah Panahi)
Met Hit the road treedt Panah Panahi in de voetsporen van zijn vader, de Iraanse filmmaker Jafar Panahi, die een werkverbod van twintig jaar opgelegd kreeg en nog steeds onder huisarrest staat. Hij neemt evenwel een scherpe bocht door de komische toer op te gaan.
In de film verplaatst een gezin uit Teheran zich met een huurauto doorheen een desolaat landschap, en zullen ze elkaar moeten leren accepteren alvorens hun doel te bereiken.
De obstakels waarmee de weg bezaaid ligt, hebben in se niet zoveel om het lijf, maar zijn best onderhoudend. Hoewel de motor van het verhaal meer dan eens aan het sputteren gaat, wordt de show gestolen door de benjamin van de familie: een kleine belhamel die niet op zijn mondje is gevallen en iedereen het nakijken geeft.
Ontdek hier wanneer de film tijdens het filmfestival van Gent speelt.
‘Memoria’ (regie: Apichatpong Weerasethakul)
Dit is de eerste anderstalige film van Apichatpong Weerasethakul, die in 2010 de Gouden Palm ontving voor Uncle Boonmee who can recall his past lives en sinds Cemetery of splendor wat op de achtergrond was geraakt.
Memoria gaat letterlijk van start met een knal, die een plantkundige (Tilda Swinton) in de vroege ochtend uit haar slaap wekt. Ze zoekt haar bedlegerige zus op in Bogota, terwijl ze geplaagd wordt door een vreemde aandoening.
Daaruit groeit een metafysisch sprookje dat met engelengeduld opgebouwd wordt en zich niet gewillig in één vakje laat stoppen. Een hoogst bijzondere kijkervaring die moeilijk te absorberen valt en meer vragen oproept dan het beantwoordt.
Ontdek hier wanneer de film tijdens het filmfestival van Gent speelt.
‘Madres paralelas’ (regie: Pedro Almodóvar)
Een ravissante Penélope Cruz vertolkt een professionele fotografe die ongewenst zwanger raakt. Op de kraamafdeling ontwikkelt ze een hechte vriendschap met een tienermeisje dat er alleen voor staat – maar hun band wordt op de proef gesteld.
Madres paralelas sluit nauw aan bij Almodóvars liefdevolle vrouwenportretten zoals Todo sobre mi madre en Volver. Het is een teder en perfect gedoseerd melodrama over de vreugde en pijn van het moederschap, waarin de Madrileense maestro de emotionele verwikkelingen tot grote kunst verheft.
Ontdek hier wanneer de film tijdens het filmfestival van Gent speelt.
‘Ma nuit’ (regie: Antoinette Boulat)
Voormalig casting director Antoinette Boulat volgt een adolescente die getekend is door verdriet en hunkert naar vrijheid. Op de vijfde verjaardag van het overlijden van haar zus, doolt het meisje door de straten van de Franse lichtstad.
Haar nachtelijke omzwervingen worden gevat in een uiterst compact 1.37:1-formaat, die de hoofdacteurs als het ware gevangen zet in het beeldkader. De film opent met een citaat uit het boek The year of magical thinking, waarin de Amerikaanse auteur Joan Didion het rouwproces beschrijft dat volgde op de dood van haar echtgenoot.
Hoe mooi de intenties van de cineaste ook zijn, het valt niet te verbergen dat we te maken hebben met een zoekend debuut.
Ontdek hier wanneer de film tijdens het filmfestival van Gent speelt.
Genoten van dit artikel? Neem een jaarabonnement op Humbug en ontvang elk kwartaal een oogstrelend magazine in je bus. Zo maak je meteen ook onafhankelijke filmjournalistiek mogelijk.