Bob Odenkirk als een koelbloedige vechtmachine? Dat de Breaking bad- en Better call Saul-acteur niet moet onderdoen voor moderne actiehelden als Liam Neeson en Keanu Reeves, klinkt ondenkbaar. Toch bewijst hij zich in het voorts weinig originele maar efficiënte vechtspektakel Nobody.
Wat is de invloedrijkste actiefilm van de afgelopen tien jaar? Het is aanlokkelijk om Mad Max: fury road uit te schreeuwen. Toch vrezen we dat de eer gaat naar de drie John Wick-films die tot nu toe op het witte doek de revue passeerden. De franchise die in 2014 uit de koker kwam van de stuntmannen Chad Stahelski en David Leitch valt op door knap gechoreografeerde, bloederige vechtscènes. Maar ook de onstopbare held met moorddadige vaardigheden springt in het oog, naast een mager maar entertainend verhaaltje met een hoek af.
De formule bleek populair aan de kassa’s. Hollywood ging op zoek naar projecten die de John Wick-formule herhaalden, met een heleboel gelijkaardige, niet altijd even geslaagde soortgenoten als gevolg. Van Atomic blonde over Ava tot Hotel Artemis, allemaal films die meesurften op de populariteit van Keanu Reeves’ koelbloedige huurmoordenaar.
Nobody is de recentste film die heel bewust knipoogt naar John Wick, wat niet zo verrassend is als je weet dat David Leitch producent is. Bovendien werd het scenario gepend door John Wick-scenarist Derek Kolstad.
Geen Saul Goodman meer
Nobody volgt de brave huisvader Hutch Mansell, die een eentonig leventje leidt, tot er op een nacht enkele inbrekers in zijn woonkamer staan. Hij slaagt er niet in om zijn gezin te beschermen, wat hem niet alleen opzadelt met een schuldgevoel. Het maakt ook de meedogenloze moordmachine die hij ooit was in hem wakker. Om stoom af te laten, mept hij op een avond de handlangers van een plaatselijke drugsbaron in elkaar. Zo komt hij op de kill list van de topcrimineel te staan, wat maakt dat Hutch al zijn gewelddadige vaardigheden moet bovenhalen om te overleven.
Bob Odenkirk laat de flamboyante trekjes van de sleazy advocaat Saul Goodman achterwege en gaat voluit voor een ingetogen, zelfzekere acteerprestatie.
De acteur die hem speelt is Bob Odenkirk, die we dankzij zijn briljante vertolking van Saul Goodman in Breaking bad en Better call Saul kennen als een van de meest getalenteerde tv-acteurs van het moment. In Nobody laat hij de flamboyante trekjes van die sleazy advocaat achterwege en gaat hij voluit voor een ingetogen, zelfzekere acteerprestatie. Hij zet Hutch neer als een man die zowel sympathiek als intimiderend overkomt.
Het speelt in Odenkirks voordeel dat hij eruit ziet als Jan Modaal. Geen gespierde kolos van wie je weet dat hij zonder een schrammetje de eindmeet haalt, maar een doodnormale vijftiger die toevallig ook zonder verpinken tientallen schurken omlegt. Dat contrast maakt het plezierig om Odenkirk aan het werk te zien terwijl hij de ene na de andere schurk een koekje van eigen deeg geeft. Zijn verschijning staat steeds haaks op de acties die zijn personage onderneemt, een element dat gedurende de gehele film een bron van vermaak is.
Voorgekauwd
Hardcore Henry-regisseur Ilya Naishuller geeft de acteur de nodige ruimte om zijn vechtchoreografieën uit te voeren en volgt mooi de filosofie van Stahelski en Leitch: actiescènes moeten overzichtelijk en begrijpelijk zijn zonder verregaand knipwerk in de montagekamer. Geen hyperactieve montages dus, maar een camera die geduldig en vaak in een lange take het bloedvergieten in zich opneemt. Resultaat: je mist geen enkele gebroken rib, geen verbrijzelde oogkas of ontwrichte kaak.
Odenkirks verschijning als Jan Modaal staat haaks op de acties die zijn personage onderneemt.
Nieuw is het allemaal niet. Meer nog, de actie en de plot leunen wel heel dicht aan bij wat John Wick eerder al zo populair maakte. Frisse actie of verrassende wendingen moet je van Nobody dus niet verwachten.
De film speelt bewust op veilig en vertrouwt op de cast en de actie om je voldoende te entertainen. Een tactiek die enigszins werkt. Nobody neemt zichzelf geen seconde te serieus, dat moet gezegd. Hij bombardeert je met popcornplezier en B-film-waanzin. Probeer maar eens niet te glimlachen wanneer Odenkirk een knieschijf aan diggelen trapt. Of wanneer niemand minder dan Christopher ‘Doc Brown’ Lloyd plots opduikt om enkele schurken overhoop te knallen.
Kortom: fun, maar ook vertier dat je snel weer vergeet.
Nobody is vanaf 23 juni in de bioscopen te zien.
Genoten van dit artikel? Neem een jaarabonnement op Humbug en ontvang elk kwartaal een oogstrelend magazine in je bus. Zo maak je meteen ook onafhankelijke filmjournalistiek mogelijk.