Ondanks haar moeilijke jeugd en kwetsbare sociale toestand koestert Rosita een brandende wens die niemand haar kan ontnemen: moeder worden. Wannes Destoop vertelt met Holy Rosita een meeslepend verhaal over verantwoordelijkheid, traumatische ervaringen, en het streven naar geluk.
Wat maakt het leven van Rosita verschillend van dat van haar generatiegenoten? Dat de openhartige goedlachse jonge vrouw anders is dan de anderen staat als een paal boven water. Rosita heeft weinig warmte gekend in haar jonge leven. Als kind werd zij door haar moeder achtergelaten en in een pleeginstelling gestopt. Nu Rosita meerderjarig is, kan ze wel zelfstandig wonen maar staat zij nog steeds onder toezicht van een pleegmoeder, haar “moeke”, die haar vooral helpt om haar geld te beheren.
De enige die Rosita aanvaardt zoals zij is, is haar zesjarig buurmeisje Chelsey, een heuse wildebras die om de haverklap aan haar deur komt aankloppen. Ondanks hun leeftijdsverschil is Chelsey zo goed als Rosita’s enige vriendin – als je Rosita’s tamme parkiet Guido niet meerekent.
Dat Rosita het moeilijk heeft om haar eigen boontjes te doppen, spreekt duidelijk uit haar handelingen. Rosita heeft weinig verantwoordelijkheidsgevoel en reageert vaak humeurig en impulsief, zonder zich te bekommeren om de gevolgen van haar daden. Haar onverantwoord en soms infantiel gedrag baart haar meer dan eens zorgen, zowel bij haar collega’s in de industriële wasserij als bij haar kennissen in het buurthuis en vooral bij haar goedbedoelende pleegmoeder.
Ondanks haar eigen ongelukkige jeugd heeft Rosita één vurige wens die niemand haar uit het hoofd kan praten: zelf moeder worden.
Ondanks haar eigen ongelukkige jeugd heeft Rosita één vurige wens die niemand haar uit het hoofd kan praten: zelf moeder worden. Zij is ervan overtuigd dat ze het ‘beter zal doen dan haar eigen moeder’. Maar hoe moet dat dan als zij niet eens voor zichzelf kan zorgen? Op een dag is het zo ver: Rosita is zwanger en ziet haar obsessieve kinderwens eindelijk in vervulling gaan. Maar dan blijkt dat het niet de eerste keer is dat zij zich bewust zwanger heeft laten maken. Ditmaal beslist Rosita dat niemand haar stokken in de wielen zal steken.
Zwaarlijvig
Vele jongeren zoals Rosita kruisen dagelijks ons pad. Iets in hun gedrag en lichaamstaal verraadt dat zij moeilijk kunnen aarden in de maatschappij. Al te voorbarig worden zij als marginalen afgedaan en met weinig respect behandeld. Met zijn langspeelfilmdebuut Holy Rosita neemt regisseur Wannes Destoop het op voor de verstotelingen in onze maatschappij. Want heeft iedereen geen recht op wat geluk in het leven? De 39-jarige cineast reveleert zich als een empathische en genereuze filmmaker met het hart op de juiste plaats, iemand die zich oprecht bekommert voor het lot van mensen die niet aan de gangbare normen beantwoorden.
Met Holy Rosita neemt regisseur Wannes Destoop het op voor de verstotelingen in onze maatschappij.
Zwaarlijvigheid is daarbij een terugkerend thema in het oeuvre van Destoop. Dat was reeds het geval met zijn afstudeerproject, de internationaal bekroonde kortfilm Badpakje 46 uit 2011, waarin een mollig meisje centraal staat. Ook in de 8-delige satirische TV-serie Albatros (2021) volgt Destoop de wedervaringen van mensen die door hun overgewicht aan de zelfkant van de maatschappij worden geduwd.
In Holy Rosita is het hoofdpersonage tevens een voluptueuze jonge vrouw. Maar dit is niet waar het eigenlijk om draait. Destoop drukt ons met onze neus op de situatie van kwetsbare mensen die naar erkenning hunkeren en al te vaak genegeerd worden. Vaak krijgen zij niet de hulp en mentale ondersteuning die zij nodig hebben. In zekere zin snijdt deze film hetzelfde thema aan als recent nog in het Ierse The quiet girl: ook in Holy Rosita gaat het over de gevolgen van een traumatische kindertijd en het gemis aan ouderlijke liefde.
Oostende
Dat Holy Rosita het Filmfestival van Oostende in januari officieel mocht openen, ligt ’n beetje voor de hand. Holy Rosita speelt zich vrijwel volledig af in Oostende, de meest bruisende en culturele stad van onze kust met zijn toeristische trekpleisters, maar ook met minder fraaie kantjes.
In zekere zin snijdt Holy Rosita dezelfde thema’s aan als The quiet girl: de gevolgen van een traumatische kindertijd en het gemis aan ouderlijke liefde.
Destoop kiest bewust om het alledaagse leven in de achterliggende volksbuurten en de desolate industriële stadsperiferie zo neutraal mogelijk weer te geven. Het maakt deel uit van de natuurlijke leefomgeving van Rosita en versterkt de authenticiteit van het verhaal. De subtiele stadsgeluiden op de achtergrond dragen bij tot de bijwijlen beklemmende sfeerschepping. Deze wordt nog extra benadrukt door de gevoelige muziekscore van David Martijn, lid van de band Goose en tevens muziekcomponist van enkele succesrijke TV-series zoals De twaalf, De dag, 1985 en War of the worlds.
Wannes Destoop gaat de taboes niet uit de weg wanneer hij zijn hoofdpersonage van zeer nabij en expliciet, maar ook met het nodige respect, in beeld brengt. Hij nodigt de toeschouwer uit om zich in de verborgen gevoelswereld van de jonge vrouw in te leven. Iedereen is mooi op zijn eigen manier, dat is de boodschap die hij ons wil brengen. De film rust volledig op de schouders van natuurtalent Daphne Agten die haar veeleisende hoofdrol met verve vertolkt. Van deze beginnende actrice zullen we beslist nog meer horen.
'Holy Rosita' is vanaf 14 februari 2024 in de Belgische zalen te zien.
Lees je onze interviews, recensies en artikels graag? Waarom ons niet steunen voor €5, €10, €25 of €50? Schrijf je hier in op onze wekelijkse nieuwsbrief.