In Competencia oficial onthullen Gaston Duprat en Mariano Cohn de megalomanie van de showbizz. Het Argentijnse regisseursduo stelt de filmwereld aan de kaak en bevragen ook hun eigen project. Aan zelfspot en satire geen gebrek.
Met Competencia oficial viseren Gaston Duprat en Mariano Cohn de oppervlakkigheid die de wereld van de showbizz kenmerkt. Het Argentijnse regisseursduo schetst het portret van Humberto Suárez, een megalomane magnaat die de leeftijd bereikt waarop hij beseft dat hij niets tastbaars nalaat. Hij overweegt een brug zijn naam te geven, maar beslist dan uiteindelijk toch maar dat hij met een kaskraker de geschiedenis wil ingaan - ook al weet hij niets van film af. Humberto’s personage is lachwekkend, maar roept ook een gevoel van ongemak en plaatsvervangende schaamte op. Zo koopt hij de rechten van een boek dat de Nobelprijs voor Literatuur won zonder zich de moeite te getroosten die eerst te lezen.
Voor zijn film trekt Humberto de bekende cineaste Lola Cuevas (Penelope Cruz) aan. Zij stelt op haar beurt twee erkende acteurs voor die allebei niet alleen enorm getalenteerd zijn, maar ook een torenhoog ego hebben: de Hollywoodster Félix Rivero (Antonio Banderas) en de radicale theateracteur Iván Torres (Oscar Martínez).
Zwaard van Damocles
Competencia oficial is een compilatie van situaties, waarvan de ene ons naar de andere brengt zonder dat er noodzakelijkerwijze een link is. Die situaties worden uitvergroot, terwijl de acteurs heel het productieproces van een film doorlopen. Ze lezen de teksten door tot ze die perfect kennen en oefenen de scènes in in verschillende omstandigheden: met een reusachtig rotsblok dat als een zwaard van Damocles boven hun hoofd hangt, op een stoel tegenover elkaar gezeten om de meest creatieve scheldwoorden naar elkaars hoofd te slingeren of ingepakt in folie zoals twee koffers die klaar staan voor een langeafstandsvlucht. Ingepakt kijken ze machteloos toe hoe een hakselmachine al hun precieuze trofeeën vermaalt.
Wanneer de acteurs klaar zijn voor de opnames, wordt er een receptie georganiseerd met de nodige fotoshoots waarin vip’s en niet-vip’s belangrijk staan te doen. Avenue m’as-tu vu.
Confronterende portretten
Competencia oficial staat bol van de stereotypen: de rijke zakenman die niets van kunst afweet (en er ook niet van houdt) maar er wel in investeert, de excentrieke cineaste die vrouwen versiert, de macho acteur die van luxe houdt, de alternatieve ernstige theaterman. Enkele zichzelf als intelligentsia inschattende personages worden heerlijk belachelijk gemaakt wanneer ze met gevleugelde en hoogdravend moeilijke woorden een experimenteel muziekstuk becommentariëren.
Ook de pers krijgt een veeg uit de pan. Als uniforme pinguïns staan ze te wuiven om aandacht en plaatjes te schieten. Bij de voorstelling van de film hoor je ze de meest idiote vragen afvuren waarop een zichzelf als artistiek bijzonder inschattende cineaste kort en bot antwoord. En heel de zaal pikt dat gewoon. Zo illustreert Competencia oficial de vluchtigheid van roem en de nooit ophoudende concurrentie over wie de beste is. Make belief en echte emoties, verering en misbruik passeren de revue.
Competencia oficial illustreert de vluchtigheid van roem en de nooit ophoudende concurrentie over wie de beste is.
Het loont bovendien om als kijker aandacht te hebben voor de details. Zo zijn er de vele set ups met hun pay offs, waarbij Cohn en Duprat een element discreet introduceren dat later in een andere scène zal renderen. Alles wordt gefilmd in steriele, buitenmaatse ruimtes waar je anderhalve meter afstand kan houden, waardoor de satire nog meer tot zijn recht komt.
Zelfspot
De film in de film lijkt gedoemd tot mislukken maar verschijnt toch in de officiële competitie van het Filmfestival van Venetië en doet een poging de Gouden Leeuw te veroveren, die uiteindelijk toch door de maalmolen zal gaan. Een knipoog naar Competencia oficial dat Cohn en Duprat zelf ook in Venetië voorstelden.
Competencia ofical is een heerlijk kritische en satirische reflectie op de wereld van de film.
In Competencia oficial spotten ze met hun eigen reflectie. De film boycot zichzelf door grappen op een verkeerd moment te brengen of door effecten voor te bereiden die je van ver ziet aankomen. Bovendien trekken Cohn en Duprat ook zelf enorm bekende namen aan en is de producer van de film, Jaume Roures, een politiek actieve Catalaanse zakenman, filmproducent en mediamagnaat wiens naam allicht ook ooit ergens in Barcelona aan een straat gegeven zal worden.
Zo maakt het regisseursduo van Competencia ofical een heerlijk kritische en satirische reflectie op de wereld van de film. Een zwarte komedie over en door het metier zelf.
Competencia oficial is sinds 17 augustus 2022 in de Belgische bioscopen te zien. In Nederland is de film vanaf 13 oktober 2022 te zien.
Genoten van dit artikel? Neem een jaarabonnement op Humbug en ontvang elk kwartaal een oogstrelend magazine in je bus. Zo maak je meteen ook onafhankelijke filmjournalistiek mogelijk.
Comments